Het is inmiddels een jaar geleden dat Jamara is overleden. Mooi om even stil te staan bij wat een heerlijk dier ze was. Paarden zijn net als mensen allemaal anders. Zo veelzijdig als wij zijn, zijn pony’s ook. Ze kunnen supertrots zijn of bescheiden, heel energiek zijn of rustig en in balans, veel zelfvertrouwen hebben of heel weinig. Deze verschillen zag je heel duidelijk bij Hero en Jamara. Hero is trots, enorm energiek en heeft veel vertrouwen in zichzelf en in de mens. Jamara is integer, rustig en heeft wel vertrouwen in zichzelf, maar niet in de mens.

De verschillende kwaliteiten van Hero en Jamara waren heel fijn om mee te werken. Hero maakt zeer makkelijk contact op een ietwat lompe maar oprechte en goedbedoelde manier. Als je contact wilde maken met Jamara moest je echt je best doen. Rustig blijven, geduld hebben, zachtjes praten. Ze moest je echt vaker zien, voor ze je haar vertrouwen gunde, maar wat je dan kreeg was zaligmakend.

Jamara nam graag zelf de regie

Veel mensen vinden het normaal om dieren meteen bij het hoofd te aaien of te knuffelen. Toch bijzonder dat we dit direct willen doen en ook verwachten dat een dier dit altijd goed vindt. Stel je eens voor dat je op straat loopt en een volledig onbekende jou ineens over je hoofd aait. Hoe zou je je dan voelen?

Jamara waardeerde het echt niet als je haar zomaar op haar hoofd wilde aaien. Sterker nog, dan had je het eigenlijk direct bij haar verbruid. Voor haar gold: ik bepaal. Als je bij haar ging staan en je handen op je rug hield, dan kwam ze langzaam los. Haar zachte neus bewoog ze dan heel behoedzaam over je gezicht en hoofd. Zachtjes besnuffelde ze je en blies warme lucht op je gezicht. Je moest je je aan haar overgeven en op haar vertrouwen. Dat was zo’n fijn gevoel van verbondenheid waarin Jamara zelf de regie had. Jamara waardeerde het echt als ik haar wekelijks regelmatig zo begroette.

Goede oefening in contact maken

Veel mensen vinden het moeilijk om contact te maken. Een mooie eerste oefening die ik dan met cliënten deed was  observeren hoe Jamara op je reageert, zien welke dingen wel en niet prettig voor haar zijn, als je contact met haar probeerde te maken. Maar vooral geduld opbrengen en je bewust zijn van je eigen emoties en verwachtingen. Wanneer iemand haar te graag aan wilde raken, lukte het niet om contact met haar te maken. Als je rustig bleef praten en wekelijks geduld kon opbrengen, kon ze je misschien vertrouwen en liet ze je toe.

Een van mijn cliënten kon uiteindelijk een stukje met haar lopen aan een halstertouw.  Een groot succes! Maar dit ging uiteraard met ups-and-downs. Mijn cliënt leert hierdoor dat hij soms elke dag opnieuw moet beginnen, iets stap voor stap moet oefenen. Hiervoor zijn veel sociale vaardigheden nodig, zoals geduld opbrengen, een rustige manier van communiceren, invoelen hoe iemand in zijn vel zit, contact maken etc.

Levenslessen van Jamara

Wat Jamara ook heel mooi maakte, was dat ze dankbaar was. Dankbaar dat je goed voor haar zorgde, haar zoveel liefde gaf, ze een vriend had zoals Hero. Eigenlijk voor alles. Als we wat klusjes hadden gedaan en alles klaar was, ging Hero staan eten. Jamara bleef dan stiekem bij je in de buurt. Ze volgde je op een paar meter. Het heeft een tijdje geduurd voordat ik begreep wat ze precies wilde. Totdat ik besefte dat ze gewoon alleen maar bij je wilde zijn. Vanaf dat moment nam ik regelmatig een boek mee of plande ik met een cliënt een rustmomentje in vlak bij Jamara.

Jamara heeft niet altijd een leuk leven gehad, maar ik ben blij dat ik haar laatste levensjaren nog zo van en met haar heb kunnen genieten en dat ze me zoveel wijze levenslessen heeft geleerd.